To jest pies-Zeus. To podobno jest największy pies na świecie. Podobno!!! Ten niezwykły pies ma 111,8 cm wysokości.
czwartek, 30 stycznia 2014
niedziela, 5 stycznia 2014
zebra
Zebra
stepowa (Equus quagga, Equus
burchelli), ssak z rodziny koniowatych, zaliczany do zebr, obejmujący kilka
podgatunków o podobnym pręgowaniu. Pręgi są brunatnoczarne lub jasnobrązowe, u
niektórych podgatunków występują pomiędzy nimi węższe, jaśniejsze paski.
Kształtem głowy przypomina konia. Uszy krótkie i spiczaste, pęk długich włosów
na końcu ogona.
Do zebr stepowych należą następujące podgatunki: zebra Burchella (Equus quagga burchelli), całkowicie wytępiona, zebra Chapmana (Equus quagga chapmani), zebra Damara (Equus quagga antiquorum), zebra równikowa, zwana zebrą Granta (Equus quagga granti). Za podgatunek zebry stepowej uważana jest także kwaga.
Zebra Grevy'ego (Equus grevyi), żyjąca w rejonach wilgotnych ma najwięcej pasków (ok. 80)- jest przez to ciemniejsza. Zebra Burchella, zamieszkująca najsuchsze strefy, ma skórę najjaśniejszą, gdyż pokrywa ją zaledwie ok. 20 pasków. Każda zebra ma niepowtarzalny sposób ułożenia pasków i doskonały słuch.
Do zebr stepowych należą następujące podgatunki: zebra Burchella (Equus quagga burchelli), całkowicie wytępiona, zebra Chapmana (Equus quagga chapmani), zebra Damara (Equus quagga antiquorum), zebra równikowa, zwana zebrą Granta (Equus quagga granti). Za podgatunek zebry stepowej uważana jest także kwaga.
Zebra Grevy'ego (Equus grevyi), żyjąca w rejonach wilgotnych ma najwięcej pasków (ok. 80)- jest przez to ciemniejsza. Zebra Burchella, zamieszkująca najsuchsze strefy, ma skórę najjaśniejszą, gdyż pokrywa ją zaledwie ok. 20 pasków. Każda zebra ma niepowtarzalny sposób ułożenia pasków i doskonały słuch.
Źródło:http://portalwiedzy.onet.pl/0
lew
Lew (Panthera leo),
ssak drapieżny z rodziny kotów, jeden z największych jej przedstawicieli,
zamieszkujący niegdyś w licznych podgatunkach Afrykę, Indie oraz
część Europy
południowo-wschodniej.
Zasięg jego występowania obejmuje obecnie Afrykę na południe od Sachary oraz część Indii. Niektóre gatunki zostały całkowicie wytępione, niektóre uratowano dzięki hodowli w rezerwatach i ogrodach zoologicznych, np. lwa indyjskiego (Panthera leo goojratensis).
Lew osiąga długość ciała do 3 m, wysokość w kłębie do 0,85 m, długość ogona do 90 cm, ciężar ciała do 250 kg. Sierść krótka, przylegająca, ubarwienie szarożółte lub żółtobrązowe, grzywa otaczająca szyję i pierś występuje wyłącznie u samców. Ogon zakończony jest rogowym kolcem, ukrytym wśród sierści.
Jest zwierzęciem stadnym, występującym głównie na terenach otwartych. Poluje na zebry, antylopy, dziki, jelenie, napada także na zwierzęta domowe. Osobniki stare i zniedołężniałe napadają niekiedy na ludzi. Na zdobycz polują głównie samice, samce żywią się zwierzyną upolowaną przez lwice bądź odebraną lampartom lub hienom.
Ciąża trwa ok. 110 dni, samica rodzi przeciętnie 3 młode, które wychowuje w stadzie w obecności samca. W czasie polowania samice pozostające w stadzie przejmują opiekę nad młodymi. Młode osiągają dojrzałość w 3 roku życia, pełną grzywę u samców oraz rozmiary ciała osobników dorosłych - w 6 roku życia.
Z uwagi na łatwość aklimatyzacji i hodowli w niewoli często eksponowany w ogrodach zoologicznych, gdzie daje regularne przychówki.
Zasięg jego występowania obejmuje obecnie Afrykę na południe od Sachary oraz część Indii. Niektóre gatunki zostały całkowicie wytępione, niektóre uratowano dzięki hodowli w rezerwatach i ogrodach zoologicznych, np. lwa indyjskiego (Panthera leo goojratensis).
Lew osiąga długość ciała do 3 m, wysokość w kłębie do 0,85 m, długość ogona do 90 cm, ciężar ciała do 250 kg. Sierść krótka, przylegająca, ubarwienie szarożółte lub żółtobrązowe, grzywa otaczająca szyję i pierś występuje wyłącznie u samców. Ogon zakończony jest rogowym kolcem, ukrytym wśród sierści.
Jest zwierzęciem stadnym, występującym głównie na terenach otwartych. Poluje na zebry, antylopy, dziki, jelenie, napada także na zwierzęta domowe. Osobniki stare i zniedołężniałe napadają niekiedy na ludzi. Na zdobycz polują głównie samice, samce żywią się zwierzyną upolowaną przez lwice bądź odebraną lampartom lub hienom.
Ciąża trwa ok. 110 dni, samica rodzi przeciętnie 3 młode, które wychowuje w stadzie w obecności samca. W czasie polowania samice pozostające w stadzie przejmują opiekę nad młodymi. Młode osiągają dojrzałość w 3 roku życia, pełną grzywę u samców oraz rozmiary ciała osobników dorosłych - w 6 roku życia.
Z uwagi na łatwość aklimatyzacji i hodowli w niewoli często eksponowany w ogrodach zoologicznych, gdzie daje regularne przychówki.
Źródło:http://portalwiedzy.onet.pl/0
lis
Lis (Vulpes vulpes), ssak z rodziny psów (Canidae),
zaliczanej do rzędu drapieżnych (Carnivora), zamieszkujący Europę, część Azji
oraz północną Afrykę. Długość ciała do 90 cm, ogona do 40 cm, wysokość w kłębie
do 40 cm, ciężar ciała ok. 7 kg. Biega z prędkością do 70 km/godz.
Sierść wyjątkowo gęsta, zwarta, ubarwiona rudoczerwono, często z niewielką domieszką włosów srebrnych lub czarnych. Tułów wydłużony, długie uszy, pysk długi, wąski, ogon długi, puszysty. Spód ciała, koniec ogona i wewnętrzna strona kończyn białe. Na wierzchniej stronie ogona, przy nasadzie, znajduje się gruczoł wydzielający substancję zapachową charakterystyczną dla lisa.
Aktywny głównie o zmierzchu, także w dzień. Zamieszkuje lasy, łąki, parki oraz tereny uprawne, w górach dochodzi powyżej granicy lasu. Zamieszkuje nory, które sam kopie lub zajmuje po innych zwierzętach, np. borsukach. Pożywienie stanowią głównie drobne kręgowce, ptaki, ryby, padlina oraz owoce.
Sierść wyjątkowo gęsta, zwarta, ubarwiona rudoczerwono, często z niewielką domieszką włosów srebrnych lub czarnych. Tułów wydłużony, długie uszy, pysk długi, wąski, ogon długi, puszysty. Spód ciała, koniec ogona i wewnętrzna strona kończyn białe. Na wierzchniej stronie ogona, przy nasadzie, znajduje się gruczoł wydzielający substancję zapachową charakterystyczną dla lisa.
Aktywny głównie o zmierzchu, także w dzień. Zamieszkuje lasy, łąki, parki oraz tereny uprawne, w górach dochodzi powyżej granicy lasu. Zamieszkuje nory, które sam kopie lub zajmuje po innych zwierzętach, np. borsukach. Pożywienie stanowią głównie drobne kręgowce, ptaki, ryby, padlina oraz owoce.
Młode lisy
Okres godowy przypada na styczeń-luty, po ciąży trwającej ok. 55 dni samica rodzi 3-6 młodych, ubarwionych szaro-brązowo, które w wieku 3-4 miesięcy osiągają samodzielność i odłączają się od matki. Lis jest jednym z głównych nosicieli wścieklizny.
Ceniony z uwagi na futro, w hodowlach fermowych uzyskano liczne odmiany barwne. W Polsce lis jest zwierzęciem łownym.
Okres godowy przypada na styczeń-luty, po ciąży trwającej ok. 55 dni samica rodzi 3-6 młodych, ubarwionych szaro-brązowo, które w wieku 3-4 miesięcy osiągają samodzielność i odłączają się od matki. Lis jest jednym z głównych nosicieli wścieklizny.
Ceniony z uwagi na futro, w hodowlach fermowych uzyskano liczne odmiany barwne. W Polsce lis jest zwierzęciem łownym.
środa, 1 stycznia 2014
niedźwiedź polarny (biały)
Niedźwiedź
polarny, (biały)
(Ursus maritimus), ssak z rodziny niedźwiedzi (Ursidae),
zaliczanej do rzędu drapieżnych (Carnivora), zamieszkujący wyspy,
wybrzeża i pola lodowe położone wokół bieguna północnego.
Po kodiaku i niedźwiedziu kamczackim jest trzecim co do wielkości przedstawicielem niedźwiedzi. Osiąga długość do 250 cm, ciężar ciała ponad 700 kg (największe samce w syberyjskiej części Arktyki osiągały ok. 1000 kg). Nie wiadomo jak długo żyje, najstarszy znaleziony osobnik żył 32 lata.
Kształt ciała ma wydłużony w porównaniu do innych niedźwiedzi, głowa jest wąska, szyja długa, pomiędzy palcami kończyn błony pławne, a stopy owłosione. Sierść u niedźwiedzia polarnego jest długa, gęsta oraz kremowobiała. Pod sierścią ma czarną skórę. Tryb życia dzienny, wędrowny.
Po kodiaku i niedźwiedziu kamczackim jest trzecim co do wielkości przedstawicielem niedźwiedzi. Osiąga długość do 250 cm, ciężar ciała ponad 700 kg (największe samce w syberyjskiej części Arktyki osiągały ok. 1000 kg). Nie wiadomo jak długo żyje, najstarszy znaleziony osobnik żył 32 lata.
Kształt ciała ma wydłużony w porównaniu do innych niedźwiedzi, głowa jest wąska, szyja długa, pomiędzy palcami kończyn błony pławne, a stopy owłosione. Sierść u niedźwiedzia polarnego jest długa, gęsta oraz kremowobiała. Pod sierścią ma czarną skórę. Tryb życia dzienny, wędrowny.
Niedźwiedź polarny
doskonale pływa i nurkuje, potrafi przebywać pod wodą do 2 min oraz przepłynąć
bez odpoczynku 160 km. Żyje samotnie, łączy się w pary jedynie na okres rui. W
czasie zimy głównie mięsożerny, poluje na foki, ryby, renifery, w okresie lata
żywi się również jagodami i owocami. W sen zimowy zapadają jedynie ciężarne samice, w
tym czasie tętno spada z 60 do 30 uderzeń na minutę. W specjalnie wybudowanej w
śniegu norze rodzą młode po ok. 8-miesięcznej ciąży, ważą ok. 0,5 kg. Nora ma
wejście osłonięte przed wiatrem nasypem śnieżnym, komora zaś, w której samica
wychowuje młode, położona jest zawsze powyżej otworu wejściowego, dzięki czemu
nie uchodzi z niej ciepło. Młode opuszczają norę wraz z matką po upływie ok.
4-5 miesięcy od urodzenia.
Niedźwiedź polarny posiada doskonale rozwinięte zmysły węchu, słuchu i wzroku. Wskutek licznych, niekontrolowanych polowań jest gatunkiem szczególnie zagrożonym wyginięciem na wolności, objętym ochroną i zakazem polowań. Gatunek ten wykształcił się około 125 tysięcy lat temu.
Niedźwiedź polarny posiada doskonale rozwinięte zmysły węchu, słuchu i wzroku. Wskutek licznych, niekontrolowanych polowań jest gatunkiem szczególnie zagrożonym wyginięciem na wolności, objętym ochroną i zakazem polowań. Gatunek ten wykształcił się około 125 tysięcy lat temu.
opis : http://portalwiedzy.onet.pl/0
Subskrybuj:
Posty (Atom)